Πώς θα καταλάβετε εάν οι θεωρίες συνωμοσίας είναι αληθινές με μαθηματικό τρόπο

Μια πλαστή προσελήνωση ή μια κρυφή θεραπεία για τον καρκίνο είναι μόνο μερικές από τις θεωρίες συνωμοσιών μιας μεγάλης κλίμακας που, αν ήταν αληθινές, θα είχαν έρθει στο φως εντός πέντε ετών από την υποτιθέμενη συγκάλυψη, σύμφωνα με έναν μαθηματικό τύπο.

Η CIA σκότωσε τον Κένεντι. Ή μήπως ήταν η Μαφία; Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε σίγουρα ένα UFO που συνετρίβη στο Roswell για την κατασκευή του stealth βομβαρδιστικού στην περιοχή 51. Και υπάρχουν σίγουρα, άνθρωποι με barcodes στο δρόμο, η Bilderberg και η Νέα Παγκόσμια Τάξη, οι ερπετοειδείς κλπ.

Φαρμακευτικές εταιρείες, διαστημικές υπηρεσίες και κρατικοί επιστημονικοί φορείς κρατούν επτασφράγιστα για χρόνια επικίνδυνα μυστικά, με σκοπό να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη ή να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντά τους. (Εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ με τον Γκράιμς σε όλα...όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και φωτιά).

Αυτός είναι ο κοινός παρανομαστής όλων των θεωριών συνωμοσίας, πολλές από τις οποίες έχουν εμφανισθεί ήδη από τα μέσα του περασμένου αιώνα και καταφέρνουν να επιβιώνουν ακόμη και σήμερα, κερδίζοντας αρκετούς οπαδούς σε όλο τον πλανήτη.

Ωστόσο, πόσο πιθανό είναι να ισχύει αυτή η υπόθεση, δηλαδή τέτοιες «αλήθειες» να μην έχουν διαρρεύσει στην κοινή γνώμη, ακόμη κι έπειτα από δεκαετίες;

Στο παραπάνω ερώτημα απαντά η μελέτη του Δρα Ντέιβιντ Ρόμπερτ Γκράιμς, φυσικού και που εργάζεται στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης στην αντικαρκινική έρευνες.

Ο Γκράιμς υπολόγισε την πιθανότητα «αντοχής» στον χρόνο των τεσσάρων μυστικών που υποτίθεται πως βρίσκονται πίσω από ισάριθμες θεωρίες συνομωσίας: «Η NASA σκηνοθέτησε το 1969 την κατάκτηση της Σελήνης», «η ανθρωπογενής κλιματική αλλαγή είναι ένα κατασκευασμένο ψέμα», «τα εμβόλια έχουν αποδειχθεί επικίνδυνα», «οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν βρει τη θεραπεία του καρκίνου, που την κρατούν όμως στα εργαστήριά τους».

Ο επιστήμονας κατέστρωσε μία εξίσωση, στην οποία συνυπολογίζεται ο αριθμός των ανθρώπων που έχει εμπλακεί σε κάθε μία από τις παραπάνω επιχειρήσεις συγκάλυψης, την πιθανότητα διαρροών (είτε εσκεμμένα είτε όχι), αλλά και τις συνεχείς προσπάθειες που θα χρειάζονταν ώστε να μείνουν μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.

Στην εξίσωση έλαβε υπ' όψιν του το καλύτερο σενάριο για τους «συνωμότες», περιορίζοντας δηλαδή τον αριθμό των συμμετεχόντων στον μικρότερο δυνατό.

Από αυτή την άποψη, η «σκηνοθεσία» κατάκτησης της Σελήνης θα είχε ένα πλεονέκτημα από τα υπόλοιπα τρία σενάρια, καθώς όσοι προσλήφθηκαν στη NASA μετά το πρόγραμμα Apollo δεν θα χρειαζόταν

α μάθουν για την απάτη και να πάρουν μέρος στη συγκάλυψη.
Επομένως, θα μπορούσε κανείς να υποθέσει πως, με δεδομένο ότι οι περισσότεροι υπάλληλοι της NASA από την εποχή του προγράμματος Apollo έχουν πια πεθάνει, πήραν το μυστικό στον τάφο τους.

Ακόμη όμως κι έτσι, με βάση την εξίσωση, η σκηνοθεσία κατάκτησης της Σελήνης θα είχε αποκαλυφθεί μόλις σε τέσσερα χρόνια. Κι αυτό λόγω του πολύ μεγάλου αριθμού του προσωπικού που απασχολούσε η NASA της δεκαετία του 1960, φθάνοντας τους 411.000 το 1965.

Χρησιμοποιώντας την ίδια εξίσωση αλλά λαμβάνοντας υπ' όψιν πως οι «συνωμότες» θα έπρεπε να στρατολογούν συνεχώς νέα μέλη για να κρατήσουν κρυμμένο το μυστικό τους, το «ψέμα» της κλιματικής αλλαγής θα «άντεχε» περίπου 27 χρόνια, αν στην κατασκευή του έπαιρναν μέρος μεμονωμένοι ερευνητές. Στην περίπτωση όμως που εμπλέκονταν επιστημονικοί φορείς, θα αποκαλυπτόταν σε λιγότερο από 4 χρόνια.

Με ανάλογο τρόπο, η απόκρυψη των παρενεργειών των εμβολίων θα έβγαινε στο «φως» σε περίπου 35 χρόνια, αν σε αυτήν εμπλεκόταν αποκλειστικά ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και τα Κέντρα Ελέγχου Και Πρόληψης Ασθενειών στις ΗΠΑ. Ένα χρονικό διάστημα που θα μειωνόταν στα 3 χρόνια και 2 μήνες, αν στην συνωμοσία συμμετείχαν και φαρμακοβιομηχανίες.

Με δεδομένο πως φαρμακοβιομηχανίες έχουν υποτίθεται ανακαλύψει τη θεραπεία του καρκίνου, την οποία κρατούν στα εργαστήριά τους, η κοινή γνώμη θα μάθαινε το μυστικό εξίσου σύντομα, και πιο συγκεκριμένα σε 3 χρόνια και 3 μήνες.

Αξιοσημείωτο είναι πως, για να εκτιμήσει τις πιθανότητες διαρροής, ο Γκράιμς έλαβε υπόψη του τρία πραγματικά σκάνδαλα. Ένα από αυτά ήταν το απόρρητο πρόγραμμα μαζικών παρακολουθήσεων της αμερικανικής Εθνικής Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας, το οποίο έγινε γνωστό το 2013 από τον Έντουαρντ Σνόουντεν.

Παρ' όλα αυτά ο Γκράιμς δεν πιστεύει ότι θα αλλάξει κάτι.

"Νομίζω ότι οι αληθινοί πιστοί οπαδοί των θεωριών συνομωσίας, δεν θα αλλάξουν τις απόψεις τους, είπε. «Ενώ αυτοί οι άνθρωποι ιδεολογικά έχουν βαθιά επενδύσει σε μια συγκεκριμένη αφήγηση, θα ήθελα να ελπίζω ότι αυτή η έρευνα θα μπορούσε να βοηθήσει τους πιο λογικούς ανθρώπους που έχουν ίσως ακούσει κάποιους ισχυρισμούς και θέλουν να εξακριβώσουν αν είναι πιθανοί ή όχι."

Το κύριο μέλημά του είναι οι μύθοι και οι συνωμοσίες που θα μπορούσαν να προκαλέσουν σοβαρή βλάβη, όπως αμφισβητίες της κλιματικής αλλαγής και το κίνημα αντι-εμβολιασμού. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι δεν εμβολιάζουν τα παιδιά τους, η λεγόμενη πληθυσμιακή ανοσία - κατά την οποία μεγάλος αριθμός ατόμων με ανοσία σε μια ασθένεια μπορούν να προστατεύσουν μικρό αριθμό των ανθρώπων που δεν έχουν ανοσία επειδή τα κρούσματα είναι απίθανο να συμβούν- καταρρέει. Με αυτή την έρευνα ο Grimes προσπαθεί να απομακρύνει τους λιγότερο σίγουρους για τις θεωρίες συνωμοσίας και να τους σπρώξει να κινηθούν με βάση τις πεποιθήσεις της επιστήμης.